Uitleg over Familieopstellingen

Een familieopstelling vindt in de regel plaats in een ruimte, met hierin een begeleider en een beperkt aantal cliënten (vraagstellers) en meerdere toeschouwers/representanten. Buiten hun eigen opstellingen, zijn de cliënten vaak toeschouwer/representant bij andere opstellingen.

Een opstelling begint als iemand een (realistische en actuele) vraag inbrengt die op de één of andere manier gerelateerd is aan zijn/haar familie. De begeleider neemt een kort interview af om wat meer informatie over de situatie te krijgen. Vervolgens doet de begeleider een voorstel voor de op te stellen elementen. Dit kunnen personen, thema's of dingen zijn.

De vraagsteller kiest personen uit het publiek die de gekozen elementen gaan representeren en stelt deze representanten op in de ruimte. Vanuit deze weergave van het innerlijk beeld van de vraagsteller gaat de begeleider aan het werk met deze opstelling. Het is direct al duidelijk te zien hoe -volgens de innerlijke voorstelling van de vraagsteller- de relaties zijn, bijvoorbeeld op basis van de onderlinge afstanden, kijkrichtingen (is er oogcontact?), en de lichaamshoudingen.

Vervolgens worden representanten ondervraagd, op andere posities geplaatst en indien nodig, wordt representanten gevraagd om zogenaamde kernzinnen tegen andere representanten uit te spreken. Op deze manier worden onderwater liggende dynamieken binnen het systeem inzichtelijk gemaakt en/of een aanzet gegeven om veranderingen in te kunnen gaan. Familieopstellingen blijken een krachtig middel te zijn om onverwerkte vraagstukken uit de familiesfeer te helen en het heeft een lange termijn uitwerking. 

Daarnaast is het mogelijk om, bijvoorbeeld bij 1-op-1 begeleiding, poppetjes of andere voorwerpen te gebruiken in plaats van menselijke representanten. De vraagsteller kan zich dan om beurten inleven in de representanten, hetgeen ook zeer effectief is gebleken.

Meer weten? Klik hier voor een verslag van een familieopstelling, of stel me je vraag.